Co gallo das Letras Galegas, desde a biblio e en colaboración co departamento de Lingua Galega e o alumnado de 1º da ESO, preparamos estas ilustracións do poema "Trouxen augamel para agasallarte" da homenaxeada, Xela Arias.
Aquí tedes o poema:
TROUXEN AUGAMEL PARA AGASALLARTE e senteime na escada á agarda.
Non chegabas nunca e cansaba.
Cosín cun fío os pensamentos todos e abrín a porta.
Saín. fun por tras de min deixando as pegadas no chan.
Non chegabas nunca e cansaba.
Cosín cun fío os pensamentos todos e abrín a porta.
Saín. fun por tras de min deixando as pegadas no chan.
e se tantas voltas viaxo de nervio aprisionado
se xiro terras e metais lenzos abertos
entrelazados
se escandalizo o interior derroto peixes lubinas
caranguexos
se xiro terras e metais lenzos abertos
entrelazados
se escandalizo o interior derroto peixes lubinas
caranguexos
é que teño o corazón de auga derretida desbordando
vasos e piscinas
e veñen as augas zoando coma corsarios
dos mares da palabra.
vasos e piscinas
e veñen as augas zoando coma corsarios
dos mares da palabra.
E velaquí a nosa versión ilustrada:
Tamén podedes disfrutar dun par de exposicións coas que poderedes descubrir moita información sobre Xela Arias e a súa obra:
E se queredes afundirvos na súa obra podedes pasar pola biblio e gozar con algúns dos seus escritos:
